بررسی تاثیر اجرای طرح ترخیص بر میزان اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد

مقدمه: امروزه دومین علت مرگ و میر پس از حوادث و سرطان ها بیماری های قلبی و عروقی است. ابتلا به بیماری های عروق کرونر می تواند بیمار را از فعالیت های روزمره خود بازداشته و او را نگران پیش آگهی بیماری، سلامت خود و ضرر و زیان مادی و معنوی ناشی از آن کند. نتیجه این امر ایجاد اضطراب و نگرانی و ترس غیر قابل اجتناب از آینده و مرگ می باشد. برنامه ترخیص از مفاهیم کلیدی مراقبت های پرستاری است که اجرای صحیح آن در بیمارستان می تواند پیش آگهی خوبی برای بیماران قلبی عروقی ایجاد نماید. لذا این تحقیق با هدف تعیین اثر بخشی اجرای طرح ترخیص بر میزان اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی طراحی شده است. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن تعداد 60 بیمار مبتلا به سکته قلبی بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) با توجه به معیار های طرح، انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمون (30 نفر) و شاهد (30 نفر) قرار داده شدند. در گروه آزمون برنامه ترخیص بر اساس الگوی فرآیند پرستاری بمدت 5 جلسه در بیمارستان اجرا و به مدت 4 هفته در منزل پیگیری شد. میزان اضطراب نمونه های هر دو گروه قبل از اجرای مداخله و همچنین یک ماه پس از ترخیص با استفاده از پرسشنامه اسپیل برگر اندازه گیری شد. یافته ها: پس از استخراج اطلاعات، به کمک نرم افزار 10 spss تجزیه و تحلیل داده ها صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که نمونه های هر دو گروه آزمون و شاهد از نظر مشخصات دموگرافیک همسان بودند (05/0p›). لیکن نتایج آزمون تی مستقل نشان دهنده آن بود که بین دو گروه آزمون و شاهد بعد از اجرای طرح ترخیص، تفاوت معنی داری در کاهش میزان اضطراب موقعیتی و اضطراب کل نمونه های گروه آزمون وجود داشت (05/0p‹). بحث و نتیجه گیری: اجرای طرح ترخیص در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میو کارد سبب کاهش اضطراب آنان شده است. لذا پیشنهاد می شود برنامه ترخیص در قالب یک طرح جامع و به عنوان یک روش موثر غیر داروئی و کم هزینه در کاهش اضطراب این بیماران در سراسر کشور به کار گرفته شود. کلید واژه ها: اضطراب، طرح ترخیص، انفارکتوس قلبی.